Auto-Tune e os seus usos

Por qué triunfa a xente que non sabe cantar? aquí a explicación: Auto-Tune

Auto-Tune é un procesador de audio propietario creado por Antares Audio Technologies para corrixir o ton en execucións vocais e instrumentais. É usado para enmascarar inexactitudes e erros, polo que permitiu a moitos artistas producir gravacións con afinación moito máis precisa. Auto-Tune foi utilizado para producir o efecto de distorsión vocal na canción «Believe» da cantante Cher gravada en 1998. «Believe» foi a primeira gravación comercial en utilizar este software con ese propósito. Despois do éxito de «Believe» coñecéuselle tamén como o «efecto Cher».

Inicialmente foi creado por Andy Hildebrand un enxeñeiro traballador de Exxon. Auto-Tune esta dispoñible como un plugin para programas profesionais de audio usados en contornas de estudo, tales como ProTools, Cubase, FL studio XXL e como "caseta-alone", unidade de "rackmount" para procesamiento en presentacións en vivo.

Usos:
A harmonización está pensada para incrementar a calidade musical das partes vocais sen que sexa evidente que o canto foi procesado. Con todo, con valores extremos nos parámetros, voluntariamente, con fins creativos, o Auto-Tune converteuse nun popular efecto de voz. A miúdo esta aplicación do efecto é denominada Efecto Cher por ser similar á parte vocal escoitada en «Believe» de Cher.

O artista estadounidense de R&B T-Pain relacionou este efecto co seu estilo utilizándoo recurrentemente en case a totalidade da súa música. Tamén caracteriza ao grupo de eurodance Eiffel 65. O MC estadounidense Kanye West usouno algunha vez nalgunha das súas cancións. O son particular que dá este efecto parécese, polos seus tons precisos e de rápido cambio, á sonoridad que se logra mediante vocoder ou talkbox. O Auto-Tune tamén é utilizado en practicamente todas as obras da banda Furgometal para, segundo din, dotalas de alma (véxase por exemplo animais zombis do zoo con Autotune).

Os artistas que usan Auto-Tune adoitan recibir críticas negativas porque isto fai que se poña en dúbida o seu talento vocal. Un dos artistas que se opoñen totalmente ao Auto-Tune é o rapero estadounidense Jay-Z, de tal maneira que o segundo sinxelo do seu disco The Blueprint 3 leva por nome «(D.Ou.A.) Death Of Auto-Tune» ('Morte do Auto-Tune').

Existe un software similar, chamado Melodyne, o cal lle foi gañando campo ao Auto-Tune, sobre todo na área de produción,[cita requirida] debido a que permite a edición manual do ton, tendo uns alcances menos limitados que o software de Antares. Con todo, esta vantaxe non existe cando este úsase en vivo.